Digital Download

Out of print

 
Qui Vole Un Oeuf Vole Bas
Zöl Forceps (Spartacus)

DENIS FRAJERMAN Macau Peplum

CD album | gg341
Denis Frajerman started as composer in the French experimental Band Palo Alto. With a strong interest in literature and orality as a musician, he collaborates regularly with storytellers and writers for radio sessions, oratorios, or records.
 Strongly linked to the work of Antoine Volodine, his first solo album, Les Suites Volodine was directly influenced by his writings. They both share a taste for haunting atmospheres, black humor, witchcraft. Volodine and Frajerman also worked on creations, Des Anges Mineurs, post-exotic oratorio composed for six musicians, singer, narrator, dancer and videographer and Vociférations, cantopera for eleven musicians, ordered by the Radiophonic Creation Workshops of France Culture. Frajerman is also composer of soundtracks for contemporary dance, object theater, animation, short films, documentaries and has developed in recent years as a guitarist an approach to this instrument influenced by folk music from Greece and rural blues of the southern United States. Macua Peplum is a work from 1997-1999 and features amongst others Sandrine Bonnet on vocals and percussions, and Jacques Barberi on saxophone. The second part of the CD is Le Voyeur from 1996. Full tracklist: 1. Qui Vole un Oeuf Vole Bas 2. Macau Peplum 3. Romulus Vulvus 4. Zöl Forceps (Spartacus) 5. Krui Ta Race 6. Bec De Mievre 7. Les Nenes D'Enee 8. Le Voyeur. Price: € 17,-/copy incl. worldwide shipping.

Denis Frajerman aime les sons bruts, les casseroles qu on se traîne, les peaux qu on a sur les os. Il entraîne avec lui une ribambelle de musiciens étoffeurs qui se fondent dans ce paysage réinventé. (...) Enregistré entre 1996 et 1999, le disque est une réédition Klanggalerie comme le label autrichien en produit sans cesse, boulimie merveilleuse qui comble les oreilles les plus curieuses.
(Drame Blog, November 2020)

Wie gerade einmal so ganz knapp nicht von dieser Welt stammend, wie ein ins Unterbewusstsein abgetragener Vorfall, dessen Zusammenhänge ominös aufblenden und noch im Halbschlaf-Modus zucken. Ja, es ist ein Ereignis, das sich Denis Frajerman 1999 gemeinsam mit illustren Gästen wie Jacques Barbéri, Sandrine Bonnet oder Eric Roger aus Schwämmen zurecht gezimmert hat. Vollgesogen aus Versatzstücken pittoresker Urbanitäten und Teehaus-Eskapaden, würde der narrative Gehalt dieses Albums für jenen 1000seitigen Roman gereichen, auf den die Welt längst zu warten vergessen hat. Klarer Fall von Wiederveröffentlichung des Quartals.
(Amusio, November 2020)

Lo so, lo so, l ho detto piu volte: questo è l album piu bello del 2020 mai ascoltato. Stavolta ne sono convinto, anche perché siamo a novembre. (...) Queste tracce rappresentano appieno l essenza del lavoro del compositore francese. Voci eteree, suoni di oggetti a caso, leggerezza degli strumenti (se ci sono) e tanto Medio Oriente. Non c e niente di scontato qui. Tutto è lasciato al caso, in modo metodico. Un bellissimo paradosso in questi tempi di canzoni omologate e preconfezionate.
(Music Map, November 2020)

Split in two parts with the actual Macau Peplum composition consisting of seven tracks the album opens with a raw, somewhat feverish sequence of tunes amalgamating elements of Industrial / Ritual Electronics and cold, sci-fi atmospheres with sharp sounding, somewhat metallic and polylayered drums of an untamed, ancient and tribalistic nature, oftentimes paired with twangy, plucked strings and expressive vocals as well as echoes of DarkJazz and Modern Opera.
(Nitestylez, November 2020)

The music played by a small ensemble using alto saxophone, vocals, percussion, keyboards, violin, clarinet, zarb and Frajerman on keyboards, bass, percussions, drums, electro-acoustic, tapes, balalaika, rebab and choirs - I am not sure what some of that is. It is quite heavy on the use of percussion, as well as voices and electronics. The small ensemble plays wonderful music, full of live, melody, drama and it is somewhere, somehow a cross between modern classical music, avant-garde, rock in opposition, krautrock and studio-as-instrument. I was reminded of Nurse With Wound in Zöl Forceps (Spartacus), which I thought was one of the highlights of this release.
(Vital Weekly, November 2020)

Macau Peplum erschien 1999 bei Noise Museum, jetzt wird Denis Frajermans avantgardistisch-schönes ori-/ambi-ent-Meisterwerk wiederveröffentlicht. Und wieder bleibt das Rätsel, wieso noch keiner diesen Mann nach einem Made To Measure-Beitrag gefragt hat.
(Westzeit, November 2020)

Παλιότερα στους Γάλλους Palo Alto, με πλούσια δισκογραφία, ο συνθέτης Denis Frajerman προσφέρει στο Macua Peplum δυο συνθέσεις με πλήθος μουσικών μεταξύ των οποίων ο σαξοφωνίστας Jacques Barberi και η ηθοποιός Sandrine Bonnet στην φωνή και στα κρουστά. Ο DF χειρίζεται διάφορα όργανα –πλήκτρα, μπάσο, ντραμς, μπαλαλάικα, μαγνητοταινίες, rebab κ.α. Το πρώτο μέρος επηρεάζεται από τους ήχους της Ανατολής, την όπερα, τον free αυτοσχεδιασμό και την κλασική ενώ στο δεύτερο ακούγονται περισσότερα ηλεκτρο -ακουστικά στοιχεία δίνοντας την αίσθηση σουίτας φανταστικού σάουντρακ.
(To Periodiko, December 2020)

Macau Peplum ist ein kleines Meisterwerk der experimentellen elektronischen Musik auf dem Denis Frajerman schon bewiesen hat, das sich eine sehr experimentelle Herangehensweise und ein Gespür für eingängige, packende und sehr melodiöse Klänge absolut nicht ausschließen müssen. Feines Album, ein Klassiker.
(Musik an sich, December 2020)

Spannungsgeladenes Zupfen und Kratzen auf zweckentfremdeten Saiten eröffnet das Werk, ratternde und rumpelnde Perkussion und ein undefinierbares Quietschen kommen hinzu, doch was sich zur rasenden Noise-Orgie steigern könnte wird zur Kulisse für die ernste, stimmungsvolle Rezitation von Susannah Rooke, die auch den Elliott-Text auf dem neueren Album liest und hier einen Textauszug des Science Fiction-Autors Jacques Barbéri vorträgt. Doch die Instrumente geben den vorderen Bühnenraum keineswegs komplett frei, Ethnodrums und Streicher, die an eine orientalischere Variante der Arbeiten Petr Vastls erinnern, sorgen für Spannung, und nicht erst das hysterische Bellen am Ende des Openers lässt an die Nurse With Wound der Sucked Orange-Phase denken.
(African Paper January 2021)

Liefhebbers van ongebreideld experiment die zweren bij Nurse With Wounds albums als A Sucked Orange en Chance Meeting On A Dissecting Table Of A Sewing Machine And An Umbrella zullen deze met uitheemse invloeden volgestouwde variant heus ook kunnen appreciëren.
(Dark Entries, February 2021)